نکات رابطه مادر و کودک
کودکان ساکت و ساکن؛ حتی وقتی به ساکن بودن عادت می‌کنند، باز هم درون ناآرامی دارند.
رابطۀ کودک و فعالیت جسمی مثل رابطۀ مادر و فرزند است. وقتی به زور مادر را از فرزند جدا می‌کنید، با هیچ چیز دیگری نمی‌توانید آرامشی را که مادر از کودک می‌گرفت به او برگردانید. این مادر، همیشه ناآرام است؛ حتی اگر نمایشِ آرامش را بازی کند.
شما فکر می‌کنید این مادر نسبت به کسی که فرزندش را به او برگرداند چه حسی دارد؟ پس بیایید فرزند کودکانمان را به آنها برگردانیم.(یعنی همان تحرک، هیجان، و… )
برخی از ما فکر میکنیم که محبّت زبانی، تنها در رابطۀ پدر و مادر با نوزادان و خردسالان، معنا پیدا می کند .
ابراز محبّت زبانی، به فرزندان در سنین بالاتر (نوجوانی ،جوانی) ،پاسخ به نیاز آنهاست.
فرزندان ما، تشنۀ محبّت هستند. ابراز محبّت، حکم سیراب کردن آنها را دارد.
بازی، لازمۀ شاداب ماندن روح کودک است. بدون بازی کودک نمی‌تواند تجربه‌ای از شادی و نشاط داشته باشد
اگر شنیدید که کودکی بدون بازی، در اوج نشاط و شادابی است، باور نکنید.
اگر دیگران همه کارهای بچه ها را انجام دهند فرصتی برای نشان دادن خلاقیت بچه ها باقی نمی ماند.
و اگر بچه ها به هرچه می خواهند بلافاصله دست پیدا کنند شکیبایی را نمی آموزند.
