۷ نکته مهم در رابطه با اطاعت پذیری کودکان
گاهی ما والدین میخوایم کودکان کاری را انجام بدهند اما بچه ها بی اعتنایی میکنند و اصلا توجهی ندارند.
و طوری میشود که ناخودآگاه وارد جنگ دو طرفه میشویم و یا مجبور میشویم خودمان ان کار را انجام دهیم.
ما امروز در این مقاله سعی داریم که با ۷ نکته پیشنهادی به شما کمک کنیم تا این مشکل را حل کنید.
۱. اولین نکته این است که تعداد دستوراتی که به بچه ها میدهیم باید منطقی و نرمال باشد.
ما به بچه دو یا سه فقط یک دستور میتوانیم بدهیم.
مثلا اگه به آنها بگوییم برو اسباب بازی هایت را جمع کن. بعد برو دستهایت را بشو بعد بیا پیش ما.
در این حالت بچه گیج میشود و نمی‌داند چکار کند.
ما مجاز به استفاده از یک دستور برای بچه های دو تا سه سال هستیم.
اما هر چقدر سن فرزندتان بالاتر رود میتوانید تعداد دستورات را نیز افزایش دهیم.
۲. دومین نکته که باید به آن توجه کنیم لحن و گفتارمان است.
لحن و گفتار ما باید بسیار خوشایند و دلپذیر باشد.
ما میتوانیم با صورت خنده رو و لبخند دستور به بچه ها بدهیم.
در این صورت بچه ها خیلی بیشتر و بهتر همراهی میکنند.
اما خیلی از والدین با وجود رعایت این دو نکته باز هم گله دارند که بچه ها باز هم نافرمانی میکنند و بی اعتنایی دارند.
این بدین علت است که بچه ها باهوش هستند و دست ما را میخوانند و میدانند که قرار است برخی از دستورات ما چند بار تکرار شود.
و میگوید خب هنوز به آن حد تکرار نزدیک نشده است.
مثلا با خودش میگه مامانم قراره ۵ بار این حرف را بزند هنوز ۳ بار گفته پس بی اعتنایی میکنه.
یا حتی بچه ها در برخی مواقع قدرت صبر و تحمل والدین را می دانند و تشخیص میدهند که هنوز مامان به حد عصبانیت نرسیده است، پس بی اعتنایی میکنند.
۳. تعداد دستورات را برای بچه ها روشن و واضح توضیح دهیم.
مثلا کتاب را بذار داخل قفسه کتاب ها، اسباب بازی را داخل کمد بذار، رختخواب را جمع کن و…
با این کار فرزند شما براحتی متوجه خواهد شد که قراره چکاری انجام دهد و سردرگم نمیشود.
۴. به بچه ها هیچ وقت حق انتخاب ندهید.
مثلا نگویید اگر دلت خواست این کار را انجام بده، در این صورت احتمالا براحتی خواهد گفت نه.
بجای این مثلا به او بگو باهات شرط میبندم تا ۱۰ بشمارم رختخواب را جمع کردی، این نحوه گفتار بهتر و سریعتر جواب می دهد.
۵. دستورات را با بازی همراه کنید.
مثلا به او بگویید امروز میخایم یک مسابقه برگزار کنیم من تا ۳ دقیقه میشمارم فلان کار را انجام بده.
آماده ای؟ من ساعت گرفتم شروع کن.
مثلا در عرض ۴ دقیقه کار را تمام کرد، بهش بگید امروز تو چهار دقیقه انجام دادی، سعی کن دفعه بعد رکوردت را بهتر کنی.
اینطور کودک برای انجام دادن همان دستور برای بار دوم انگیزه بیشتری خواهد داشت.
و یا حتی می توانید کارهایی که کودکان دوست دارند را با دستورات خود همراه کنید.
مثلا بهش بگید مامانم اول تختت را مرتب کن بعد برو دوچرخه سواری کن.
۶. حتما دستوراتی که به بچه ها میدهید را پیگیری کنید.
برخی مواقع بچه ها میگن خب مامان که متوجه نمیشود که ما فلان کار را انجام دادیم یا نه.
ما می رویم تلویزیون را میبینیم بعد مامان هم سرش بکارش خودش مشغوله و متوجه ما نخواهد بود.
در این صورت کودکان سهل انگار شده و براحتی کار را پشت گوش میندازن.
۷. و اما مهم ترین و تأثیرگذار ترین عامل یعنی تشویق.
به جرات میتوان گفت هیچ کار اشتباهی نیست که با تشویق اصلاح شود.
وقتی کودک شما کاری را انجام دارد حتما او را تشویق کنید.
مثلا چقدر خوب شد برای من آب آوردی، من به تو افتخار میکنم و تو عصای دست من هستی.
یا چقدر از وقتی اتاقت را مرتب کردی اتاقت زیبا تر شده است.
